της Ηρώς Κουνάδη
Τελικά ο Κοέλιο είχε δίκιο. Τις περισσότερες φορές ο θησαυρός βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού μας –στην οποία ποτέ δεν κάναμε τον κόπο να τον ψάξουμε. Αυτήν τη σκέψη γεννά η Βόρεια Εύβοια, ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα διαδρομής. Κατάφυτες πλαγιές, γραφικά χωριουδάκια, μαγευτικές παραλίες με πεντακάθαρα νερά, καταγάλανα ποτάμια και διαδρομές όλο πράσινο, μόλις δύο ώρες από την Αθήνα. Κι εμείς τόσο καιρό για να δούμε φύση παίρναμε αεροπλάνα;
Ίσως να φταίει η περιορισμένη προβολή, ίσως και η ευρύτατα διαδεδομένη αντίληψη πως δεν μπορεί η έκπληξη να βρίσκεται τόσο κοντά• θα το ξέραμε. Ίσως πάλι και να μην έχει ιδιαίτερη σημασία τι ακριβώς φταίει. Μπροστά σε εικόνες τέτοιας ομορφιάς οι αναλύσεις περιττεύουν –και το ”γιατί δεν είχαμε έρθει τόσον καιρό;” είναι μόνο μια φευγαλέα σκέψη.
Ανηφορίζοντας από τη Χαλκίδα προς τον Αι Γιάννη τον Ρώσο, το τοπίο γίνεται ολοένα ομορφότερο. Διαδρομή πλαισιωμένη από καταπράσινα δάση, που όσο προχωρά ο δρόμος πυκνώνουν, και μικρές εκπλήξεις σε κάθε στροφή του δρόμου. Ξύλινα γεφυράκια που περνούν πάνω από ποτάμια με κρυστάλλινα νερά, σπίτια με κόκκινες κεραμοσκεπές, υπαίθρια μαγαζάκια που πωλούν ντόπιο μέλι. Μη φύγετε από τη Βόρεια Εύβοια χωρίς να αγοράσετε μέλι.
Από το Προκόπι και μετά, συνεχίζοντας προς Βορρά, η φύση του νησιού γιορτάζει. Το άρωμα των πεύκων συνοδεύει τη διαδρομή, το μάτι χορταίνει πράσινο, οι εικόνες εναλλάσσονται διαρκώς. Δάση κωνοφόρων κρύβουν παραδοσιακούς οικισμούς, σκαρφαλωμένους στις πλαγιές της ενδοχώρας, μικρά ξωκλήσια και μοναστήρια διακρίνονται πίσω από τις στροφές του δρόμου, πηγές αναβλύζουν κρυστάλλινο νερό.
Λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, στρίβουμε αριστερά με κατεύθυνση τη Λίμνη. Δύο ακόμη γραφικά χωριά, οι Κεχριές και η Δάφνη, μία τελευταία στροφή και η πρώτη πανοραμική εικόνα της μικρής πόλης είναι μπροστά μας. Παραδοσιακά καπετανόσπιτα αγκαλιάζουν έναν καταγάλανο κόλπο, με νερά τόσο γαλήνια που μετά βίας φαίνονται να κινούνται.
Ο παραλιακός δρόμος της Λίμνης προσφέρεται για ατελείωτες βόλτες, όλες τις ώρες της ημέρας. Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των κτιρίων, τα ταβερνάκια πάνω στο κύμα, τα καφέ που σφύζουν από ζωή μέρα και νύχτα, τα ξύλινα παγκάκια στον πεζόδρομο πλάι στη θάλασσα συνθέτουν μια εικόνα που εύκολα θα συναγωνιζόταν τα δημοφιλέστερα νησιά της χώρας. Ιδιαίτερα λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, όταν η παραλία χρωματίζεται από το τελευταίο φως της ημέρας, το σκηνικό γίνεται τόσο γαλήνιο, σχεδόν ονειρικό.
Κατευθυνόμαστε βόρεια, προς τα Λουτρά της Αιδηψού, περνώντας από τα Χρόνια και τις Ροβιές με τις υπέροχες, ατελείωτες παραλίες τους και τα φημισμένα για τα εξαιρετικά ταβερνάκια τους Ήλια. Η Αιδηψός κατά πάσα πιθανότητα δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Φημισμένη για τις ιαματικές πηγές της, οργανωμένη τουριστικά, συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Δύο μόλις χιλιόμετρα από εδώ, ο γραφικός παραθαλάσσιος οικισμός του Αγίου Νικολάου αξίζει μια στάση για τα ουζερί και τις ψαροταβέρνες που σερβίρουν φρέσκα θαλασσινά δίπλα στο κύμα, αλλά και για ρομαντικούς περιπάτους στην παραλία.
Λίγο δυτικότερα, στη χερσόνησο της Λιχάδας συγκεντρώνονται μερικές από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού. Τα Γιάλτρα, το Γρεγολίμανο και ο Άγιος Γεώργιος συνδυάζουν το βαθύ γαλάζιο των νερών με το πράσινο των δέντρων που φτάνουν σχεδόν μέχρι τη θάλασσα. Από το γραφικό κολπίσκο του Αγίου Γεωργίου ξεκινούν και τα σκάφη που κάνουν ημερήσιες εκδρομές στα μικρά Λιχαδονήσια, απέναντι από το ακρωτήρι Κήναιον.
Η Νησιώτισσα, ο Ν. Πύργος και οι Ωρεοί διαθέτουν, επίσης, εκπληκτικές παραλίες με χρυσαφένια άμμο και καταγάλανα νερά, ενώ από την πλευρά του Αιγαίου την παράσταση κλέβουν τα Ελληνικά, με τους διαδοχικούς, αμμουδερούς κολπίσκους και η τεράστια, πευκόφυτη παραλία των Βασιλικών. Μετά τις βουτιές σας, περιπλανηθείτε στα ομώνυμα χωριά, και κάντε μια στάση καφέ με θέα.
Λίγο πιο κάτω, η δημοφιλής παραλία της Αγίας Άννας, κοσμοπολίτικη χωρίς να γίνεται τουριστική, νεανική και κεφάτη, με πολύχρωμα βότσαλα και κρυστάλλινα νερά, χρωστάει τη φήμη της στο οργανωμένο κάμπινγκ που λειτουργεί εδώ αρκετά χρόνια.
Γενικότερα, όλες οι παραλίες του νησιού αξίζουν όσο χρόνο μπορείτε να διαθέσετε –όχι μόνο για να τις απολαύσετε, αλλά και για να ανακαλύψετε το δικό σας αγαπημένο, απομονωμένο σημείο. Η μεγαλύτερη, όμως, έκπληξη που επιφυλάσσει η Βόρεια Εύβοια στους επισκέπτες της κρύβεται στην ενδοχώρα.
Στο δρόμο από την Κερασιά προς το Δρυμώνα συναντάμε ένα πάρκο εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς. Τα μονοπάτια του, πλαισιωμένα από σπάνια είδη χλωρίδας, εκτείνονται σε μήκος 850 μέτρων, για να καταλήξουν σε έναν μοναδικής ομορφιάς καταρράκτη, τα νερά του οποίου γεμίζουν μια μικρή, καταπράσινη λίμνη.
Η βουτιά ενδείκνυται μόνο για τους έχοντες εμπειρία αρκετά χαμηλών θερμοκρασιών νερού –οι υπόλοιποι επιδίδονται σε… frog spotting υπό τις φωνές των συμπαθέστατων αμφιβίων που κατοικούν τις άκρες της λίμνης, ή απλά στο θαυμασμό του τοπίου.
Πολύ κοντά στον καταρράκτη, στην Κερασιά, βρίσκεται και το απολιθωμένο δάσος, το οποίο θα ανακαλύψετε με λίγη βοήθεια από τους ντόπιους. Πανέμορφα χωριά παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που αξίζει να επισκεφθείτε στην ενδοχώρα είναι, επίσης, η Κοκκινομηλιά, ο Βουτάς και το Κυπαρίσσι.
Η Βόρεια Εύβοια στο σύνολό της προσφέρεται για εξερευνήσεις. Χαράξτε τη δική σας διαδρομή στο χάρτη, περιηγηθείτε σε παραδοσιακά ορεινά χωριά και παραθαλάσσιους οικισμούς, βουτήξτε σε ερημικές παραλίες και ανακαλύψτε το δικό σας αγαπημένο σημείο, στο οποίο θα επιστρέφετε ξανά και ξανά. Μετά θα μπορείτε να χαμογελάτε υπεροπτικά σε όσους σας μιλούν για trendy προορισμούς και πολύβουα ”hot spots”.
